Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Φώτα......

Αποφάσισα να βγω μια βόλτα....Ξανά στο κρύο κ ξανά στα μικράκια μου.....Είπα να επωφεληθώ.....Δεν επωφελήθηκα.....Αλλά δεν έχει σημασία....Πήγα κ περίμενα να δω φώτα....Ήμουν σίγουρη πως ειδικά σήμερα θα δω φώτα.....και ίσως κόσμο....Μα μου έκαναν όμως τόση εντύπωση τα φώτα....Η γιορτινή διάθεση κ το γεγονός ότι  εγώ απείχα από την "γιορτή"....Δεν ήμουν σε θέση να μπω στην γιορτή,καθαρά για "τεχνικούς λόγους"....Θα ήθελα έστω κ τυπικά.....Εν πάση περιπτώση....έκανα την δική μου εσωτερική "γιορτή"....Κρατώ την γιορτινή διάθεση για αυτά που θα έρθουν......Μου άρεσε το πρώτο μήνυμα που έλαβα σήμερα στο κινητό....Μία πολύ αγαπημένη μου με έκανε να χαμογελάσω με αυτό που μου έστειλε....Η απάντησή μου ήταν "Από το στόμα σου κ στου Θεού τ΄αυτί".....Μα πόσο το λάτρεψα αυτό το μήνυμα!!Ήταν ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει εδώ και καιρό.....Μου γέννησε ένα τεράστιο χαμόγελο.....Την ευχαρίστησα.....Και της τόνισα τη σημασία της σχέσης μας....Μα κυρίως λάτρεψα το μήνυμα-ευχή της!!Ωραίες που είναι οι ειλικρινείς ευχές!!!!
Για να επιστρέψω στα φώτα που προφανώς κ έχουν σχέση με το μήνυμα-ευχή, παρόλο που τα περίμενα με ξάφνιασαν κιόλας.....Λες  κ ήταν η πρώτη φορά που βλέπω τον συγκεκριμένο χώρο τόσο φωτισμένο....μήπως είναι??
Όπως κ να έχει ήταν αλλιώς για μένα τα συγκεκριμένα φώτα....Θα προτιμούσα να τα δω από κοντά......
Και για να γυρίσω στο πρωινό της Κυριακής, βγαίνουν τα όνειρα της Κυριακής??Μπορεί να βγει αυτό το καταπληκτικό όνειρο που είδα κ άδοξα έκοψε ο γείτονας μου??Με συγκλόνισε...αλήθεια.....Και το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό

Τυχαία λέει σε συναντώ,
στου ονείρου μου τους δρόμους,
σαν ορκισμένο αερικό,
μου είπες -σ' αγαπώ.

Της Κυριακής τα όνειρα, ζουν ως το μεσημέρι,
σαν παίρνει το απόγευμα, κανένα τους δε βγαίνει.
Σάββατο βράδυ να εύχεσαι, σαν πέφτεις και κοιμάσαι,
της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι,
της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι.

Νυχτώνει, φεύγει η Κυριακή,
νυστάξαν οι ελπίδες,
ξαναγυρίζω στη σιωπή,
εκεί που έχεις χαθεί.

Της Κυριακής τα όνειρα, ζουν ως το μεσημέρι,
σαν παίρνει το απόγευμα, κανένα τους δε βγαίνει.
Σάββατο βράδυ να εύχεσαι, σαν πέφτεις και κοιμάσαι,
της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι,
της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι.

Σάββατο βράδυ να εύχεσαι, σαν πέφτεις και κοιμάσαι,
της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι,
της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι.


[Νίκος Ζούδιαρης/Αλκίνοος Ιωαννίδης]

Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα βγαίνουν της Κυριακής τα όνειρα τελικά??Ή τζάπα η χαρά??
http://www.youtube.com/watch?v=5sUn2v2EYeY

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου