Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Άσπρα χιόνια-μαύρα πιόνια......

Μετά από ένα εξαντλητικό 4ωρο στο Park Hotel είχα την ανάγκη για μια βόλτα στο κρύο......Μέσα στο τόσο κρύο...Επέλεξα να πάω στα ξαδέρφια μου.....Είναι γεγονός ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον το σημείο εκείνο...Ομολογουμένως η βόλτα μου θα μπορούσε να είναι κ καλύτερη.....Αλλά δεν πειράζει....Περπάτησα στο λιγοστό χιόνι που έριχνε....Άσπρα χιόνια έχουμε ως εδώ.....Γυρνώντας σπίτι αποφάσισα να σερφάρω λίγο....Μου επιβεβαιώθηκε μια πληροφορία που εντάξει δεν μου άρεσε...Ύστερα, είδα κ κάτι από χθες κ λυπήθηκα που απείχα!!Λυπήθηκα όχι μόνο που απείχα....Και εδώ έχουμε τα μαύρα πιόνια.....Έτσι θυμήθηκα ένα τραγούδι και πάλι......

Μαύρα χρόνια άσπρα χιόνια
πότε πέρασαν τα χρόνια.
'Aσπρισε η μαύρη κόμη
δεν μετάνιωσα ακόμη.

Γκρίζα χρόνια, άσπρα χιόνια
μου 'τυχαν τα μαύρα πιόνια,
η παρτίδα μου στη μέση,
άλογο στην ίδια θέση.

'Aσπρη κόμη σαν το χιόνι,
κι ούτε μου 'πανε συγγνώμη,
ούτε ο Χρόνος, ούτε ο Χάρος
πού το βρήκανε το θάρρος.


[Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου/Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς/Ελευθερία Αρβανιτάκη]

Σας λέει τίποτα??

Στη συνέχεια συνειδητοποίησα κάτι για αύριο......Το οποίο κανονικά δεν θα έπρεπε να αφήσω έτσι....Αλλά....ανωτέρα βία....Παρόλα αυτά ελπίζω να είναι καλή μέρα.....Και με τη αφορμή αυτού κ του χορού που μου έδειξε σε μια φωτογραφία η Φ.Δ.Π. σκέφτηκα αυτό:



Μια καινούργια μέρα τρέμει στον αγέρα,
στάζοντας φως και νερά.
Πιάστηκε στα δίχτυα μια τυχαία νύχτα
στη μέση του πουθενά.

Πιάστηκαν δυο ψάρια, ήλιοι και φεγγάρια
λίμνες, ποτάμια, βουνά.
Κι ήρθε το σκουλήκι, η χαρά κι η λύπη
κι ένα ζευγάρι φτερά.

Αχ! Κορμί μου πήλινο
κι εσύ κλαρίνο ξύλινο
ποιός μας κρατάει σε τούτο το χορό.
Κάποιος που μας σκέφτεται
ή μας ονειρεύεται
κι όταν ξυπνήσει θα μας γνωρίσει
ή θα γυρίσει στο άλλο του πλευρό.
Αχ! Κορμί μου πήλινο
ποιός μας κρατάει σε τούτο το χορό.
Αχ! Κλαρίνο ξύλινο
φύσα ψυχή μου κι ανέβα σα φτερό.

Μια καινούργια μέρα τρέμει στον αγέρα
στάζοντας φως και νερά.
Τίποτε δεν λείπει κι η χαρά κι η λύπη
κι ένα ζευγάρι φτερά.


[Μουσική: Ara Dinkjian/Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς/Ελευθερία Αρβανιτάκη]
http://www.youtube.com/watch?v=eVdnnoF_y3g&feature=related

Αυτό??Έχουμε δύο τραγούδια σήμερα.....Η αλήθεια είναι ότι καθημερινά έχουμε πολύ περισσότερα από ένα ή δύο...!!Έχουμε πολλά πολλά....Εγώ πάντως τουλάχιστον 25...διαφορετικά.....






Εις το επανιδείν.....



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου