Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Η απόλυτη αντίθεση....

Λένε ότι όταν πηγαίνουν όλα χάλια στη ζωή, ήρθε η ώρα να πάρεις προαγωγή......μεγάλη αλήθεια.....τη στιγμή που βλέπεις ότι χάνεις σημαντικά πράγματα,βλέπεις τη δουλειά σου να ανθίζει,να σου φαίνονται όλα δυνατά.....Κι όμως ένα κενό και ένα πρόβλημα τριβελίζει το μυαλό σου.....με το που τελειώσεις τα της δουλειάς γυρνάει στο μυαλό σου.....βγαίνεις να πάρεις αέρα....πράγματι σε βοηθάει...δεν είναι όμως για πολύ...όταν γυρίσεις σπίτι ξαναγυρνάς στο πρόβλημα.....άλυτο....βλέπεις τα πάντα να περνάνε από μπροστά σου....όλη η συζήτηση,ο διαπληκτισμός,τα όσα ειπώθηκαν.....σιγοτραγουδάς από το πρωί ένα τραγούδι της Νατάσας Μποφίλιου[αλήθεια σ' αρέσει πολύ η τύπισσα]...σαν από ένστικτο πριν καν αρχίσουν τα άσχημα.....τι σου είναι το ένστικτο....σκόρπιες σκέψεις,σκόρπια λόγια....δεν το θυμάσαι όλο....θυμάσαι όμως το βασικό νόημα..."σ' έχω βρει και σε χάνω,δανεική παρουσία,η ζωή μου σε τάξη,η καρδιά σ' αταξία...."....δεν θυμάσαι καν αν το λες σωστά....αυτό το σημείο του στίχου σε ενδιαφέρει όμως.....και μετά αρχίζεις έναν άλλο σκοπό...έχεις κολλήσει έναν τη Νατάσα σήμερα.....αυτή τη φορά είναι το "εν λευκώ"......"δικαίωμά μου να ποντάρω λίγο,δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο....κι αυτοί που λένε πως ποτέ δεν πήγα,εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω...."…..έτσι είναι…ναι το πιστεύεις….αυτά τα δύο τραγούδια σε αντιπροσωπεύουν…..τι θέλεις και τα σκέφτεσαι απόψε??μα καλά και τι θα αλλάξει?δεν αλλάζουν μυαλά οι άνθρωποι….είμαστε και δύσκολη «φάρα» οι έλληνες…..δεν βγάζεις άκρη….κι όμως λυπάσαι….λυπάσαι που θα χαθούν πολλά[μάλλον]….είναι που δεν θες και να την συγχίζεις…..τι κατάλαβες??

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου