Πάντα ζούσα και θα ζω στον δικό μου κόσμο...Αποστασιοποιούμαι από ότι συμβαίνει κ ζω τις δικές μου χαρές και λύπες...Αυτές μπορώ και αυτές ΘΕΛΩ μόνο να αντιμετωπίσω....Εγωιστικό κι αν ακούγεται,είναι ο δικός μου τρόπος αποφυγής της μιζέριας....
Έτσι και μη θέλοντας να με αγγίξει τίποτα,ετοιμάζομαι για ένα όμορφο ταξίδι...Εγώ κι οι φίλοι μου-ναι χαίρομαι με αυτή τη λέξη....-το περιμένουμε και το συζητάμε ασύστολα....Η αλήθεια είναι ότι είμαι κλειστός άνθρωπος και θέλω τους ανθρώπους μου κοντά μου.....Και ειδικά αυτές τις μέρες που πολύ δικοί μου άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα.....
Είναι για μένα πλήγμα-και θα με ακολουθεί για πάντα-το αίσθημα του να μην μπορείς να βοηθήσεις αυτούς που αγαπάς...Να μην μπορείς να "συνδράμεις"...Και δεν μιλώ για χρήματα.....Μιλώ για ουσιαστική συνδρομή...Ψυχολογική,βοήθεια...Οτιδήποτε....Όταν δεν μπορείς όμως.....?!Μια συνεχής αγωνία για εκείνον....Μη τυχόν και μέσα από το πρόβλημα του άλλου επιβαρυνθεί....Μην επηρεαστεί από τις διαδικασίες και τα προβλήματα....Είμαι σίγουρη,πως όποιο κι αν είναι το τέλος αυτής της ιστορίας δεν θα ηρεμήσει...Και το έχει ανάγκη....Η φάση της αναγνώρισης ενός λάθους που κυρίως επιβαρύνει εσένα τον ίδιο είναι η χειρότερη....Και ειδικά όταν δεν έχεις την βοήθεια από εκείνους που θα έπρεπε!Όταν εκείνοι που στην ουσία έχουν μερίδιο ευθύνης και παραμένουν άπραγοι, η πληγή ανοίγει....Και λέω το ίδιο...Η αξιοπρέπεια θα τον φάει.....Η αξιοπρέπεια και η τόση ανωτερότητα της ψυχής του...Μόνο μην επιβαρύνει τους άλλους....Πότε για τον εαυτό του!!!Κι αυτό με θλίβει περισσότερο....Που ποτέ δεν διεκδίκησε αυτά που του αξίζουν.....Ακόμα και στους "εχθρούς" με καλοσύνη....Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό.....Αλλά, άλλες εποχές-άλλη ζωή-άλλοι άνθρωποι....Μα κι από την άλλη τον χαίρομαι....Ζω με την καλοσύνη του....Μια ζωή ολόκληρη να μην αρνείται τίποτα...Αλλά ποτέ να μην έρχεται το αντάλλαγμα...Αυτό που λέμε πως η ζωή χρωστάει στον καθένα...Και σ' αυτόν χρωστάει πολλά....!!!!!!!!!!!!
Βέβαια τώρα θα αλλάξω εντελώς θέμα και θα πάω στα καλά και τα ευχάριστα!!Γιατί το ταξίδι μας ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς και το έχουμε ανάγκη!!Ετοιμάζουμε βαλίτσες-υποτίθεται-και ακόμα μόνο στη συζήτηση είμαστε!!Μετράμε τις ώρες αϋπνίας και ταξιδιού....Αναλογιζόμαστε την τρέλα που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να ταξιδεύει 30 ώρες αλλά το διασκεδάζουμε!!Δεν θα πω περισσότερα.....μόνο θα γεμίσω την nikon μου μνήμη.....Και θετική ενέργεια τον καιρό της Νίκαιας!!!Θα φορτίσω στο φουλ την dslr και θα ξεκινήσω την πραγματική φωτογράφιση!!!
Ευχηθείτε μας καλό ταξίδι....
Εις το επαναγραφειν......
Έτσι και μη θέλοντας να με αγγίξει τίποτα,ετοιμάζομαι για ένα όμορφο ταξίδι...Εγώ κι οι φίλοι μου-ναι χαίρομαι με αυτή τη λέξη....-το περιμένουμε και το συζητάμε ασύστολα....Η αλήθεια είναι ότι είμαι κλειστός άνθρωπος και θέλω τους ανθρώπους μου κοντά μου.....Και ειδικά αυτές τις μέρες που πολύ δικοί μου άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα.....
Είναι για μένα πλήγμα-και θα με ακολουθεί για πάντα-το αίσθημα του να μην μπορείς να βοηθήσεις αυτούς που αγαπάς...Να μην μπορείς να "συνδράμεις"...Και δεν μιλώ για χρήματα.....Μιλώ για ουσιαστική συνδρομή...Ψυχολογική,βοήθεια...Οτιδήποτε....Όταν δεν μπορείς όμως.....?!Μια συνεχής αγωνία για εκείνον....Μη τυχόν και μέσα από το πρόβλημα του άλλου επιβαρυνθεί....Μην επηρεαστεί από τις διαδικασίες και τα προβλήματα....Είμαι σίγουρη,πως όποιο κι αν είναι το τέλος αυτής της ιστορίας δεν θα ηρεμήσει...Και το έχει ανάγκη....Η φάση της αναγνώρισης ενός λάθους που κυρίως επιβαρύνει εσένα τον ίδιο είναι η χειρότερη....Και ειδικά όταν δεν έχεις την βοήθεια από εκείνους που θα έπρεπε!Όταν εκείνοι που στην ουσία έχουν μερίδιο ευθύνης και παραμένουν άπραγοι, η πληγή ανοίγει....Και λέω το ίδιο...Η αξιοπρέπεια θα τον φάει.....Η αξιοπρέπεια και η τόση ανωτερότητα της ψυχής του...Μόνο μην επιβαρύνει τους άλλους....Πότε για τον εαυτό του!!!Κι αυτό με θλίβει περισσότερο....Που ποτέ δεν διεκδίκησε αυτά που του αξίζουν.....Ακόμα και στους "εχθρούς" με καλοσύνη....Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό.....Αλλά, άλλες εποχές-άλλη ζωή-άλλοι άνθρωποι....Μα κι από την άλλη τον χαίρομαι....Ζω με την καλοσύνη του....Μια ζωή ολόκληρη να μην αρνείται τίποτα...Αλλά ποτέ να μην έρχεται το αντάλλαγμα...Αυτό που λέμε πως η ζωή χρωστάει στον καθένα...Και σ' αυτόν χρωστάει πολλά....!!!!!!!!!!!!
Βέβαια τώρα θα αλλάξω εντελώς θέμα και θα πάω στα καλά και τα ευχάριστα!!Γιατί το ταξίδι μας ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς και το έχουμε ανάγκη!!Ετοιμάζουμε βαλίτσες-υποτίθεται-και ακόμα μόνο στη συζήτηση είμαστε!!Μετράμε τις ώρες αϋπνίας και ταξιδιού....Αναλογιζόμαστε την τρέλα που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να ταξιδεύει 30 ώρες αλλά το διασκεδάζουμε!!Δεν θα πω περισσότερα.....μόνο θα γεμίσω την nikon μου μνήμη.....Και θετική ενέργεια τον καιρό της Νίκαιας!!!Θα φορτίσω στο φουλ την dslr και θα ξεκινήσω την πραγματική φωτογράφιση!!!
Εις το επαναγραφειν......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου