Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Τι ώρα είναι τώρα μην ρωτήσεις....

Από την εμμονή μου με αυτό το τραγούδι (Ξένη καρδιά-Ελευθερία Αρβανιτάκη) εμπνευσμένος και ο τίτλος.....Από τα τραγούδια που αγαπώ πολύ-κι ας μην το ακούω συχνά....Το τραγουδάω συχνότερα...!!


Αναμφισβήτητα,αυτές τις μέρες συμβαίνουν διάφορα.....Καλά-κακά όλα μες το πρόγραμμα είναι...Το θέμα είναι πως τα αντιλαμβάνεται κανείς....Δεδομένου ότι δεν έχουμε μάθημα οι εξελίξεις προχωρούν πιο γρήγορα....


Κάποια γεγονότα,λοιπόν, μας κάνουν να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά και να κρίνουμε καλύτερα τους ανθρώπους και τις καταστάσεις....Να ακούσουμε την θέση τους....Έκτος αν απλά την επιβάλλουν χλευάζοντας τους άλλους...Όπως τώρα....Στη συνέχεια,και αφού έχουμε δεχτεί και ειρωνεία,έχουμε σχηματίσει τη γνώμη μας....Σίγουρα....Βέβαια ας μην ξεχνάμε τις "ράδιο αρβύλες" που κυκλοφορούν από τέτοιου επιπέδου ανθρώπους....Φυσικά,είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε μια κατάσταση και να την αναπτύξουμε όπως θέλουμε...Ειδικά αν έχουμε και τέτοια φαντασία...Ναι καλό για την έκθεση,δε λέω,αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι ράδιο αρβύλες θα ξεφουσκώσουν σύντομα....!!Αν βέβαια έχεις και την ανάλογη απήχηση στο κοινό θα μαζέψεις σίγουρα πολλούς σύμμαχους...Καλέ θα σε στηρίξουν και θα μυηθούν και στην άποψη σου!!


Πόσες γελοίες αφορμές μπορεί να βρει κάποιος...???Για αιτίες ούτε λόγος βέβαια....Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να δεχθούν μία κατάσταση ως έχει.....Νομίζουν πως χρησιμοποιούν τον σωστό τρόπο για να πετύχουν αυτό που θέλουν και είναι και αδιάλλακτοι!Βασικά το πρόβλημα τους είναι ότι δεν μπορούν να δεχτούν τους άλλους...Δεν μπορούν να δεχτούν ότι ίσως να υπάρχει καλύτερη οργάνωση σε κάποια θέματα....Είναι πολύ εύκολο να τα βλέπουμε όλα ως μεροληψίες...Το ενδεχόμενο απλά να συμβαίνει κάτι το αποκλείουμε,έτσι?!Φυσικά και είμαι κατά της μεροληψίας,εφόσον υπάρχει βέβαια....Δεν είναι και τόσο έξυπνο να δημιουργεί κανείς φαντάσματα με το μυαλό του για να δικαιολογήσει κάποια πράγματα!!


Και για βοηθήστε με αγαπητοί αναγνώστες....Είναι τόσο δύσκολο να διακρίνει κανείς την ειρωνεία από την ήρεμη συζήτηση??Γιατί ως τώρα νόμιζα ότι μπορούσα να τα ξεχωρίσω αλλά κάποιοι βιάζονται να με διαψεύσουν...Η αναίδεια θεωρείται προσόν σήμερα....!!Ναι καλέ,γι' αυτό την χρησιμοποιούν τόσο...Είναι στη μόδα...!!Όπως και το να λέμε άλλο από αυτό που θεωρούμε τη στιγμή που είναι προφανής η θέση μας!!Πολύ έξυπνο επίσης να το παίζουμε απλοί αγωνιστές για την σωτηρία του κόσμου....Πονόψυχοι-Σαμαρείτες που δουλεύουμε μόνο για το καλό των άλλων...Τέτοια ανιδιοτέλεια!!


Και επειδή με κουράζουν αυτές οι ρηχές και ανούσιες στην ουσία συζητήσεις...Και επειδή θεωρώ πως αφιέρωσα πολύ περισσότερο χρόνο και φαιά ουσία από όσο θα έπρεπε για τέτοιους ανθρώπους,θα ήταν χρήσιμο να μιλήσουμε για κάτι πιο ουσιώδες!!!


Όταν λοιπόν πραγματοποιείται ένα όνειρο,φαινόμαστε αδύναμοι μπροστά του και κάπως ανίκανοι να το πιστέψουμε..Έχει φυσικά να κάνει και με τη δύναμη του ονείρου μας,αλλά λίγο πολύ κάπως έτσι γίνεται...Όταν δε η δύναμη του είναι τόσο μεγάλη,μοιάζουμε χαμένοι-παρασυρμένοι από την χαρά-αύρα-αγάπη όπως θες πες το.....Μέχρι την επόμενη θα πορεύεσαι με αυτό....Θα σε τρέφει...Γιατί όλοι έχουμε την ανάγκη-λίγο ή πολύ-να σκεφτόμαστε κάτι όμορφο και να περιμένουμε επίσης κάτι που θα θέλαμε!Και όταν συμβαίνει το πρώτο,μια γλυκιά μελαγχολία μας συνοδεύει...Όταν συμβαίνει το δεύτερο,η προσμονή...Όταν συνυπάρχουν και τα δύο όμως,η μελαγχολία της πρώτης φοράς μας κάνει σίγουρους για την "τελειότητα" που θα χαρακτηρίζει την επόμενη!!!Είναι σημαντικό να μην σκιάζει η χαρά μας,αλλά αντίθετα να μας δίνει ζωή-έναυσμα για τα καλύτερα!!!






Εις το επαναγραφειν....






υγ. Δεν έχω σκοπό να σκιαγραφήσω τίποτα και κανέναν.....(Άλλωστε όποιος έχει τη μύγα,μυγιάζεται!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου