Αργά...

Είναι 10 παρά κάτι λεπτά....Υποσχέθηκα στον εαυτό μου μέχρι τις 11 να έχω πέσει για ύπνο...!!Η κούραση του ταξιδιού με έχει εξουθενώσει....Και κυρίως με έχει αρρωστήσει...Η τόση αϋπνία με οδηγεί σε κρίσεις του αναπνευστικού....Φταίει κι άνοιξη!!Ακούω τα σημάδια και λέω χρειάζομαι γιατρό.....Δεν θα πάω στην ώρα μου...Πότε το έκανα άλλωστε?!Θα καθυστερήσω να πάω και θα είμαι χειρότερα!!Φοβάμαι τον αλλεργικό μου βήχα...Φοβάμαι τους ήχους που ακούω από τους πνεύμονες μου!!Τα φάρμακα μου έληξαν....Μια ζωή δεν προσέχω ούτε παίρνω τα φάρμακά μου!!Είμαι η θα-είμαι-αιώνια-υγιής.....


Με κούρασε το ταξίδι!!Απολαυστικό δεν λέω....Διασκεδαστικό δεν λέω...Επιμορφωτικό δεν λέω....Και άλλα τόσα καλά που έχω να θυμηθώ,αλλά με κούρασε εξίσου πολύ!!Ξενύχτι πολύ.....περπάτημα πολύ.....Και γενικά η κούραση του τύπου "γυρνάω όλη την Ευρώπη με τα πόδια"...Μπορεί να μην γύρισα όλη την ήπειρο με τα πόδια,αλλά αυτή την αίσθηση έχω ακόμα και σήμερα 3 μέρες μετά την επιστροφή!Σε 3 μέρες έχω κοιμηθεί +/- 40 ώρες.....Και ακόμα δεν φαίνεται να έχω συνέλθει!!


Με κουράζουν ψυχολογικά οι ανώφελοι "πόλεμοι".....Οι άνθρωποι που χωρίς λόγο και αιτία σου επιτίθενται λεκτικά και  κυρίως όταν αυτό γίνεται διαδικτυακά και δείχνει την δειλία και την λιποταξία του άλλου!Δεν με νοιάζει....Δεν θέλω να με νοιάζει και δεν χρειάζεται να με νοιάζει....Μου φτάνει που εγώ έχω καθαρή τη συνείδηση μου!Μου φτάνει που ξέρω τις απαντήσεις που αναζητώ....Μου φτάνει που ξέρω την αλήθεια....!!Μου φτάνει που ξέρω ΕΜΕΝΑ.....Που γνωρίζω που μπορώ να φτάσω.....Πόσο αντέχει το σώμα κι η ψυχή μου!Μου φτάνει που γνωρίζω που θα την σταματήσω....Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα τη σταματήσω όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου!Γιατί κάποια στιγμή όλοι σταματάνε...Όλοι σταματάμε...!!Και αυτή θα σταματήσει!!Και πάλι εγώ τύψεις δεν θα έχω για τίποτα!Κι ενοχή δική της!Μόνο σε ένα πράγμα θα αντισταθώ...Στην "καταπάτηση" του δικού μου κόσμου...Της δικής μου Γης της Επαγγελίας....Θα συνεχίσω να ακούω Άσιμο,να αγαπάω και να αδιαφορώ...και στη συνέχεια Αλεξίου....Την αλήθεια του καθένα κ τους ξένους μου...Τους δικούς μου ξένους...Που δεν τους αποχωρίζομαι όπου κι αν πάω!!Τους ανθρώπους αυτούς που μιλάω αραιά και βλέπω ακόμα πιο αραιά κι αυτούς που τους ζω...!


Και για να επιστρέψω λίγο σ' αυτό που σκεφτόμουν-και προφανώς έγραφα-πριν,τον δικό μου τον τόπο δεν τον βεβηλώνει κανείς!!Οι δικοί μου ανθρώποι,της καρδιάς μου οι τόποι....λέει η Χάρις!Ε αυτό!Προσωπικός νόμος που τηρώ....


Κι επειδή η ζωή έχει και τα καλά της,κάποια νέα μπορούν να σε κάνουν να γελάσεις τραγικά πολύ!Και εγώ αυτό το νέο-που ομολογουμένως το περίμενα καιρό-το έμαθα χτες!!Η πρώτη ερώτηση μου ήταν αυτή που θα έκανε ο καθένας που ξέρει τα γεγονότα!!Η συνομιλήτρια μου δεν φάνηκε να εκπλήσσεται από τις καυστικές απαντήσεις μου,με ξέρει τόσο καλά άλλωστε!!Περιμένω να δω τις αντίστοιχες αντιδράσεις κ από τους άλλους και φυσικά τα "στοιχήματα" όπως είπα χαρακτηριστικά!!Ξέρω από πριν που θα ποντάρω..Μα φυσικά.....Το θέμα είναι αλλού...Αθώοι άνθρωποι στο μάτι του κυκλώνα...Καλώς ή κακώς,φταίνε ή όχι αυτό δεν αλλάζει τη θέση τους!Και φταίνε και αξίζουν άσχημη συμπεριφορά αλλά σε άλλον τομέα...!


"Της ψυχής τα όρια χάνονται ξανά.....".....Έτσι ζω....στον αντικατοπτρισμό....Να περιμένω τις στιγμές που θα έρθουν....Να μελαγχολώ για τα καλά και τα όμορφα...Για εκείνα που πέρασαν....Για εκείνο τον Απρίλη που με ξαναγέννησε.....Και τα θυμάμαι τώρα,στην αυγή ενός άλλου Απρίλη!Ο Απρίλης,ο μήνας μου!!Μήνας γενεθλίων και αναγέννησης...Πόσους Απρίληδες να τους θυμάμαι κ να βρίζω κ έναν μόνο να τον θυμάμαι και να τον θέλω πίσω!!Να δίνω εντολή στο σύμπαν ο καινούριος να μοιάζει...Να είναι και καλύτερος!


Είναι 10:48....πρέπει να ξεκουραστώ...προσωπική υπόσχεση....Θα κάτσω λίγο ακόμα...5 λεπτά....Θα ακούσω λίγη Ε...Να θυμηθώ Φλεβάρη...Να με πάρουν τα ζουμιά...Δεν μ αρέσει το μελόδραμα!!Θα σηκωθώ....Έχω πιει και αργά καφέ....Δεν θα κλείνω μάτι...Θέλω να βυθιστώ...Στο κρεβάτι-στα όνειρα-στον κόσμο μου...οπουδήποτε...!!Η κούραση θα βοηθήσει..Κι από αύριο χρόνος ούτε για ανάσα....Μέχρι την επόμενη και μεγάλη που λέγαμε εδώ....Ελπίζω σύντομα....




Στο επαναγραφειν.....

Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός....*

Πάντα ζούσα και θα ζω στον δικό μου κόσμο...Αποστασιοποιούμαι από ότι συμβαίνει κ ζω τις δικές μου χαρές και λύπες...Αυτές μπορώ και αυτές ΘΕΛΩ μόνο να αντιμετωπίσω....Εγωιστικό κι αν ακούγεται,είναι ο δικός μου τρόπος αποφυγής της μιζέριας....


Έτσι και μη θέλοντας να με αγγίξει τίποτα,ετοιμάζομαι για ένα όμορφο ταξίδι...Εγώ κι οι φίλοι μου-ναι χαίρομαι με αυτή τη λέξη....-το περιμένουμε και το συζητάμε ασύστολα....Η αλήθεια είναι ότι είμαι κλειστός άνθρωπος και θέλω τους ανθρώπους μου κοντά μου.....Και ειδικά αυτές τις μέρες που πολύ δικοί μου άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα.....


Είναι για μένα πλήγμα-και θα με ακολουθεί για πάντα-το αίσθημα του να μην μπορείς να βοηθήσεις αυτούς που αγαπάς...Να μην μπορείς να "συνδράμεις"...Και δεν μιλώ για χρήματα.....Μιλώ για ουσιαστική συνδρομή...Ψυχολογική,βοήθεια...Οτιδήποτε....Όταν δεν μπορείς όμως.....?!Μια συνεχής αγωνία για εκείνον....Μη τυχόν και μέσα από το πρόβλημα του άλλου επιβαρυνθεί....Μην επηρεαστεί από τις διαδικασίες και τα προβλήματα....Είμαι σίγουρη,πως όποιο κι αν είναι το τέλος αυτής της ιστορίας δεν θα ηρεμήσει...Και το έχει ανάγκη....Η φάση της αναγνώρισης ενός λάθους που κυρίως επιβαρύνει εσένα τον ίδιο είναι η χειρότερη....Και ειδικά όταν δεν έχεις την βοήθεια από εκείνους που θα έπρεπε!Όταν εκείνοι που στην ουσία έχουν μερίδιο ευθύνης και παραμένουν άπραγοι, η πληγή ανοίγει....Και λέω το ίδιο...Η αξιοπρέπεια θα τον φάει.....Η αξιοπρέπεια και η τόση ανωτερότητα της ψυχής του...Μόνο μην επιβαρύνει τους άλλους....Πότε για τον εαυτό του!!!Κι αυτό με θλίβει περισσότερο....Που ποτέ δεν διεκδίκησε αυτά που του αξίζουν.....Ακόμα και στους "εχθρούς" με καλοσύνη....Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό.....Αλλά, άλλες εποχές-άλλη ζωή-άλλοι άνθρωποι....Μα κι από την άλλη τον χαίρομαι....Ζω με την καλοσύνη του....Μια ζωή ολόκληρη να μην αρνείται τίποτα...Αλλά ποτέ να μην έρχεται το αντάλλαγμα...Αυτό που λέμε πως η ζωή χρωστάει στον καθένα...Και σ' αυτόν χρωστάει πολλά....!!!!!!!!!!!!


Βέβαια τώρα θα αλλάξω εντελώς θέμα και θα πάω στα καλά και τα ευχάριστα!!Γιατί το ταξίδι μας ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς και το έχουμε ανάγκη!!Ετοιμάζουμε βαλίτσες-υποτίθεται-και ακόμα μόνο στη συζήτηση είμαστε!!Μετράμε τις ώρες αϋπνίας και ταξιδιού....Αναλογιζόμαστε την τρέλα που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να ταξιδεύει 30 ώρες αλλά το διασκεδάζουμε!!Δεν θα πω περισσότερα.....μόνο θα γεμίσω την nikon μου μνήμη.....Και θετική ενέργεια τον καιρό της Νίκαιας!!!Θα φορτίσω στο φουλ την dslr και θα ξεκινήσω την πραγματική φωτογράφιση!!!

Ευχηθείτε μας καλό ταξίδι....




Εις το επαναγραφειν......

Saturday's issue......

Το Σάββατο ή θα με έκανε να θέλω να βγω μετά μανίας ή θα με "έριχνε" τόσο ψυχολογικά που θα ήθελα να κλειστώ στο σπίτι μου!!Σήμερα λοιπόν ήταν από την δεύτερη κατηγορία...Πήγα το πρωί στο κέντρο αλλά να βγω το βράδυ δεν ήθελα....Παρόλα αυτά και επειδή "επέμενε" η αδερφή μου πήγαμε μια μικρή βόλτα στα ξαδέρφια μας.....Αφού ξοδέψαμε εκεί ένα δίωρο να τρώμε μουστοκούλουρα(όχι και τις 2 ώρες) και να τσακωνόμαστε αν θα δούμε "Αννίτα" ή "Κηπουρούς του mega" -εγώ επικράτησα σαφώς με τους κηπουρούς- με προσκάλεσαν να πάμε σε ιταλικό.....Δεδομένου ότι ήμουν με την φόρμα και τα αθλητικά και το μαλλί σε άθλια-επιεικώς-κατάσταση, αρνήθηκα με την πρώτη....Κι όμως κατάφεραν να με πείσουν!!Με βαριά καρδιά κυκλοφόρησα Σαββατιάτικα με αυτή την εμφάνιση!!


Στο εστιατόριο ο 6χρονος ξάδερφος μου επέμενε να μας γελοιοποιεί για τα πρώτα 15 λεπτά...Στη συνέχεια με την απειλή της επιστροφής μεταμορφώθηκε σε ένα ήρεμο κ ευγενικό-όσο γίνεται-παιδί....


Γενικά το Σάββατο μου δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο....Ήταν ένα μουντό και πολύ συνηθισμένο Σάββατο....Αλλά ήταν όμορφο!Γέλασα με τον μικρό ξάδερφο μου που δεν θέλει να αλλάξει κατηγορία στην κολύμβηση γιατί αντιπαθεί την άλλη προπονήτρια,χάρηκα με τον μεγαλύτερο που είναι 3ος πανελληνίως επίσης στην κολύμβηση...Γέλασα όταν κι οι δύο έσκασαν με την μαργαρίτα που έφαγαν....Διασκέδασα με τον μεγάλο που αποφάσισε απόψε να μάθει στα γαλλικά ότι εγώ σε 5 χρόνια...Με τον μικρό που προσπαθούσε να διαβάσει ολόκληρη την "Athenes' voice".....Με τα μαχαιροπίρουνα που μπερδεύτηκαν μέχρι να μάθουν πως κρατάμε το πιρούνι και κόβουμε με το μαχαίρι....Με το σουπλά που έγραφε τις πίτσες στα ιταλικά που δεν ξέρει κανείς στην οικογένεια....Με τις παραγγελίες που μου έδωσαν για το ταξίδι....Με τις απορίες γεωγραφικής φύσεως σχετικά με την Νίκαια και την Φλωρεντία...Για τις ιταλικές ομάδες και τα γήπεδα τους...Αναρωτήθηκα με αγωνία αν υπάρχει κάποιο γήπεδο στο Μονακό που θα επισκεφτώ(σίγουρα κι οι δυο θα θέλουν φανέλες κλπ).....Γέλασα επίσης με τον μεγάλο (10 χρονών) που σκεφτόταν πότε θα πάει Λύκειο για να ταξιδέψει στο εξωτερικό....Γιατί LOVE MY COUSINS  κι ας με παίρνουν τηλ. στις 10:30 μμ για απορίες στα μαθήματα!!

Εις το επαναγραφειν....

Κάτω στον μεγάλο ύπνο....

Πάντα με ένα τραγούδι.....Το τραγούδι της ημέρας και γενικά της εβδομάδας μάλλον είναι αυτό...Το ακούω ξανά και ξανά....


Αυτές τις μέρες με παρασέρνουν οι μουσικές....Δεν γράφω...Δεν το θέλω μα δεν γράφω....Εδώ και μερικές μέρες αναλώνομαι με ηλίθιους ανθρώπους.....Ναι, νευριάζω που δεν βάζουν το μυαλό τους να λειτουργήσει για λίγο αλλά τελικά καταλαβαίνω ότι ό,τι είναι να γίνει θα γίνει κ αυτοί δεν θα κρίνουν τίποτα!!Θυμώνω με τον εαυτό μου που ασχολείται μαζί τους κ τους δίνει αξία....Θυμώνω που αφήνω τα νεύρα μου να αρχίσουν να με βλάπτουν κ πάλι....Είμαι άνθρωπος που όλα τα βιώνει ψυχοσωματικά και αν τα νεύρα μου σημαίνει ότι κάνουν ένα κακό στον εγκέφαλο μου στον οργανισμό μου κάνουν 10!!Και παρόλα αυτά συνεχίζω να το κάνω....Βλάπτω μόνη μου τον εαυτό μου επειδή ασχολούμαι με τέτοια άτομα!!


Αλλά μερικά πράγματα δεν τα δέχομαι.....Όποιος προσπαθεί να επιβληθεί και να αποδείξει την δύναμη του καταντά γελοίος....Με προτρέπουν να μιλήσω ήρεμα....Μα σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τι θα πει πολιτισμός μιλάς τη γλώσσα τους...!!Αν πρόκειται να γίνω πιο κατανοητή αν μιλήσω χυδαία μπορώ να το κάνω!!Έχουμε ονομάσει όλοι τον φασισμό δημοκρατία και πορευόμαστε...!!Πύρινοι λόγοι σύγχρονων ρητόρων που παρασύρουν τα πλήθη...Μα τι λέμε τώρα?!Έχω ακούσει τα πάντα ως λογικές απαντήσεις και έχω αποφασίσει ότι ζούμε στην εποχή του παραλόγου χωρίς λόγο!!


Παρόλα αυτά έχουμε κ ζωή και όχι μόνο αντιπαραθέσεις...Αποφασίσαμε χτες ,λοιπόν, να δούμε ένα θρίλερ...Ιταλία-εξορκισμός-πίστη και τα σχετικά....Όταν ξεκίνησε πιστέψαμε ότι θα το μετανιώναμε το βράδυ....Απεναντίας δεν το μετάνιωσα καθόλου....Κάποια στιγμή μας έπιασαν κ τα γέλια μέσα στην αίθουσα...Για τα επόμενα 15 λεπτά γελούσαμε ασταμάτητα μέσα σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα βλέποντας θρίλερ...!!!


Στο εξής παύουμε να ασχολούμαστε με βλαβερούς ανθρώπους και καταστάσεις...Κι αυτό είναι υπόσχεση....Θα δείξει άλλωστε ποιος θα αναδειχθεί "νικητής" της "αναμέτρησης".....Εξάλλου,ότι πρέπει να γίνει θα γίνει και με το νόμο...!!(κυριολεκτικά ή μεταφορικά).....


Και για να τελειώσουμε με το τραγούδι της ημέρας-εβδομάδας.....

Εις το επαναγραφειν....

Τι ώρα είναι τώρα μην ρωτήσεις....

Από την εμμονή μου με αυτό το τραγούδι (Ξένη καρδιά-Ελευθερία Αρβανιτάκη) εμπνευσμένος και ο τίτλος.....Από τα τραγούδια που αγαπώ πολύ-κι ας μην το ακούω συχνά....Το τραγουδάω συχνότερα...!!


Αναμφισβήτητα,αυτές τις μέρες συμβαίνουν διάφορα.....Καλά-κακά όλα μες το πρόγραμμα είναι...Το θέμα είναι πως τα αντιλαμβάνεται κανείς....Δεδομένου ότι δεν έχουμε μάθημα οι εξελίξεις προχωρούν πιο γρήγορα....


Κάποια γεγονότα,λοιπόν, μας κάνουν να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά και να κρίνουμε καλύτερα τους ανθρώπους και τις καταστάσεις....Να ακούσουμε την θέση τους....Έκτος αν απλά την επιβάλλουν χλευάζοντας τους άλλους...Όπως τώρα....Στη συνέχεια,και αφού έχουμε δεχτεί και ειρωνεία,έχουμε σχηματίσει τη γνώμη μας....Σίγουρα....Βέβαια ας μην ξεχνάμε τις "ράδιο αρβύλες" που κυκλοφορούν από τέτοιου επιπέδου ανθρώπους....Φυσικά,είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε μια κατάσταση και να την αναπτύξουμε όπως θέλουμε...Ειδικά αν έχουμε και τέτοια φαντασία...Ναι καλό για την έκθεση,δε λέω,αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι ράδιο αρβύλες θα ξεφουσκώσουν σύντομα....!!Αν βέβαια έχεις και την ανάλογη απήχηση στο κοινό θα μαζέψεις σίγουρα πολλούς σύμμαχους...Καλέ θα σε στηρίξουν και θα μυηθούν και στην άποψη σου!!


Πόσες γελοίες αφορμές μπορεί να βρει κάποιος...???Για αιτίες ούτε λόγος βέβαια....Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να δεχθούν μία κατάσταση ως έχει.....Νομίζουν πως χρησιμοποιούν τον σωστό τρόπο για να πετύχουν αυτό που θέλουν και είναι και αδιάλλακτοι!Βασικά το πρόβλημα τους είναι ότι δεν μπορούν να δεχτούν τους άλλους...Δεν μπορούν να δεχτούν ότι ίσως να υπάρχει καλύτερη οργάνωση σε κάποια θέματα....Είναι πολύ εύκολο να τα βλέπουμε όλα ως μεροληψίες...Το ενδεχόμενο απλά να συμβαίνει κάτι το αποκλείουμε,έτσι?!Φυσικά και είμαι κατά της μεροληψίας,εφόσον υπάρχει βέβαια....Δεν είναι και τόσο έξυπνο να δημιουργεί κανείς φαντάσματα με το μυαλό του για να δικαιολογήσει κάποια πράγματα!!


Και για βοηθήστε με αγαπητοί αναγνώστες....Είναι τόσο δύσκολο να διακρίνει κανείς την ειρωνεία από την ήρεμη συζήτηση??Γιατί ως τώρα νόμιζα ότι μπορούσα να τα ξεχωρίσω αλλά κάποιοι βιάζονται να με διαψεύσουν...Η αναίδεια θεωρείται προσόν σήμερα....!!Ναι καλέ,γι' αυτό την χρησιμοποιούν τόσο...Είναι στη μόδα...!!Όπως και το να λέμε άλλο από αυτό που θεωρούμε τη στιγμή που είναι προφανής η θέση μας!!Πολύ έξυπνο επίσης να το παίζουμε απλοί αγωνιστές για την σωτηρία του κόσμου....Πονόψυχοι-Σαμαρείτες που δουλεύουμε μόνο για το καλό των άλλων...Τέτοια ανιδιοτέλεια!!


Και επειδή με κουράζουν αυτές οι ρηχές και ανούσιες στην ουσία συζητήσεις...Και επειδή θεωρώ πως αφιέρωσα πολύ περισσότερο χρόνο και φαιά ουσία από όσο θα έπρεπε για τέτοιους ανθρώπους,θα ήταν χρήσιμο να μιλήσουμε για κάτι πιο ουσιώδες!!!


Όταν λοιπόν πραγματοποιείται ένα όνειρο,φαινόμαστε αδύναμοι μπροστά του και κάπως ανίκανοι να το πιστέψουμε..Έχει φυσικά να κάνει και με τη δύναμη του ονείρου μας,αλλά λίγο πολύ κάπως έτσι γίνεται...Όταν δε η δύναμη του είναι τόσο μεγάλη,μοιάζουμε χαμένοι-παρασυρμένοι από την χαρά-αύρα-αγάπη όπως θες πες το.....Μέχρι την επόμενη θα πορεύεσαι με αυτό....Θα σε τρέφει...Γιατί όλοι έχουμε την ανάγκη-λίγο ή πολύ-να σκεφτόμαστε κάτι όμορφο και να περιμένουμε επίσης κάτι που θα θέλαμε!Και όταν συμβαίνει το πρώτο,μια γλυκιά μελαγχολία μας συνοδεύει...Όταν συμβαίνει το δεύτερο,η προσμονή...Όταν συνυπάρχουν και τα δύο όμως,η μελαγχολία της πρώτης φοράς μας κάνει σίγουρους για την "τελειότητα" που θα χαρακτηρίζει την επόμενη!!!Είναι σημαντικό να μην σκιάζει η χαρά μας,αλλά αντίθετα να μας δίνει ζωή-έναυσμα για τα καλύτερα!!!






Εις το επαναγραφειν....






υγ. Δεν έχω σκοπό να σκιαγραφήσω τίποτα και κανέναν.....(Άλλωστε όποιος έχει τη μύγα,μυγιάζεται!)