Can you feel me...???

Με μια ίωση να με ταλαιπωρεί και μάτια θολωμένα.....Έχω από το πρωί αυτή την αίσθηση ότι όπου να ναι,θα λιποθυμήσω....Αν δεν ήταν αυτό στο σχολείο σήμερα ούτε που θα πήγαινα.....


2η ώρα....Φυσική...Το απόλυτο μαρτύριο...Ο καθηγητής,φαινόταν διπλός και οι τοίχοι έκανα ταξίδι υπερατλαντικό....Το διαγώνισμα που πήραμε πίσω φαινόταν να έχει 4 μηδενικά αντί για τα δύο του 100....Είπαμε είμαι καλή στην φυσική,αλλά δεν γράφω και 10.000%.....


Το φτέρνισμα διακόπτει τις σκέψεις μου και η αλήθεια είναι ότι γράφω με τυφλό σύστημα....αφού τα μάτια μου βλέπουν πουλάκια......Ευτυχώς πήρα μια καλή είδηση σήμερα,που μέχρι να την πάρω είχε πάει η ψυχή μου σ' αυτό το μικρό νησί κοντά στην Αθήνα...Την Κούλουρη-Σαλαμίνα λέω καλέ....


Όταν η χαρά μπερδεύεται με την ίωση και ότι συνεπάγεται αυτό,το χαμόγελο είναι μεταξύ ζωντανού και λιποθυμισμένα...Ε αυτό...Και όταν το φτέρνισμα σου είναι τόσο δυνατό που φοβίζει την μικρή αδερφή σου,ήρθε η ώρα να απομονωθείς στο άλλο δωμάτιο για μην την κολλήσεις.....Αυτή η κατάσταση-Σπιναλόγκα,έχει και την αστεία της πλευρά όταν πρέπει να συνεννοηθείς με τον έξω κόσμο!Ώσπου να ακούσουν οι έξω τι τους λες,έχει γυρίσει όλο το τετράγωνο να σου απαντήσει....


Στάση για θερμόμετρο.......


Η αλήθεια είναι ότι το θερμόμετρο δεν συμβαδίζει με όσα νιώθω!Ας είναι....


-Πες για την διαπίστωση....
-Α ναι...


Δεν είναι αστείο όταν κάποιοι άνθρωποι πάνε να δείξουν ότι είναι κάτι περισσότερο από ότι είναι στην πραγματικότητα....Απολαμβάνω όταν ξέρω ποιοι είναι και προσπαθούν να αποδείξουν κάτι παραπάνω....Αντίθετα συγχύζομαι όταν άλλοι άνθρωποι τολμούν να με ειρωνευτούν!Βασικά το πρόβλημα τους είναι ότι μάλλον δεν διαθέτουν τις φυσικές ικανότητες να δουν τι συμβαίνει γύρω τους και την λυρικότητα και γραφή για να το εκφράσουν...Εκεί απλά τους απαντώ κατάλληλα και στην συνέχεια τους αγνοώ.....


Παρόλα αυτά οι χαρές των τελευταίων ημερών είναι πολλές....Δύο ευκαιρίες για τέλειο shooting και δυο εισιτήρια για την μεγάλη μου αγάπη....Είναι και μια άλλη...μικρότερη προς το παρόν,αλλά δεν παύει να είναι μια χαρά....Και όλα αυτά είναι που κινούν τον χρόνο....Κάνουν το 2011 να φαίνεται πολλά υποσχόμενο και αυτό είναι το καλύτερο....


"Λευκό πανί υψώνω.....παραδίνομαι....."...για κάποιον λόγο το τραγουδάω ώρες τώρα....Πόσο αγαπάω την φωνή του Πασχαλίδη....Και ειδικότερα σ' αυτό το τραγούδι....Για την μικρή μου την χαρά.....[Αντε να γίνει μεγαλύτερη.....]

It's cold out there......

Είναι Πέμπτη,είχα μία ώρα μάθημα....Ναι ήταν νωρίς,στις 15:00......Βρήκα λίγο χρόνο να ξεκουραστώ και να κάνω ένα διάλειμμα από το διάβασμα...Αργότερα είναι ένα ραντεβού,ιατρικής φύσεως....


-Ωχ αύριο γράφω φυσική....Δυνάμεις-τριβές-και-δεν-συμμαζεύεται...
-Να θυμηθείς να πας τις ασκήσεις στην Ν.
-Ναι θα τις πάω πριν τον Κ.


Γυρνάω στις 16:00....Μήπως να διάβαζα λίγη φυσική και λίγη χημεία για αύριο?Ναι αυτό θα κάνω....Είναι 17:30....Τώρα καθόμαστε....


-Να πας στις 18:05,να δεις κ την Ε. που θα κάνει διάλειμμα....
-Ναι θα 'ταν κακή ιδέα.....


Είναι 17:55....Ας αρχίζω να ετοιμάζομαι....Μην μπουν και δεν προλάβω να τις δείξω....Α πήγε 18:05...Ξεκίνα σιγά σιγά....Α δεν έχουν βγει ακόμα....Η Ν. μιλάει στο τηλέφωνο...Ας περιμένω εδώ....[-Κάνε να μην πάθω το σοκ όταν τον δω
-Τώρα δεν σε σώζει τίποτα]


Σα να καθυστερεί το τηλεφώνημα....Περιμένω 5'...Χτυπάει το κουδούνι....Βγαίνουν......Όλοι.....Να το το σοκ.....Α έχουμε κ κουβεντούλα με τον Χ.....Τι εκεί θα κάτσει?....Μπα μπα τι μαθαίνω?!
Να και τα χαμόγελα....Μα επιτέλους άνθρωπέ μου "which side are you on??"....Δεν σε πιάνω πουθενά....Α δεν έχεις σκοπό να φύγεις...Καλά δεν πειράζει.....Α να κι η Ε.....Τελείωσε κ η Ν. με το τηλέφωνο....Πάμε να τελειώνουμε..


Άντε πάμε τώρα και στον Κ. να τελειώνουμε κ από εκεί...Το πολύ πολύ να περιμένω πάλι 2 ώρες....Κλασσικό φαινόμενο....Α εντάξει μισή ωρίτσα μόνο περίμενα....Είναι 20:00,κάνει λίγο κρύο,πονάει η ένεση που χτύπησε νεύρο και το στόμα δεν ανοίγει ούτε κατά διάνοια....


-Απαπαπα...να σου πάλι....
-Μα καλά γιατί τραγουδάς Αρλέτα...?? "Είναι δώδεκα η ώρα,είναι η ώρα των τρελλών"...
-Γιατί μπορεί να μην είναι δώδεκα αλλά είναι η ώρα των τρελλών σίγουρα...Κοίτα μπροστά...


Και ο διάλογος με τον εαυτό μου συνεχίζεται....Από μέσα μου σαφώς...-Μη μας περάσουν και για τρελλούς-.....


Και πάλι τα ίδια.......Χαμόγελο και κλειδιά στα χέρια....Κρίμα να μην μπορώ να ανοίξω το στόμα μου...Πόσο μάλλον να προφέρω και λέξεις....Και μετά τραγουδώ....Από μέσα μου αλλά τραγουδω...Για τις μέρες που πέρασαν...Και για αυτές που έρχονται...Αγαπώ τις φίλες μου που βλέπουν όσα θέλω...!!!
http://www.youtube.com/watch?v=3MQplOUEdoc γιατί τραγουδάμε και χορεύομε αναμένοντας το Παλλας!!!

Ευθυνοφοβία-Κ.Δ.

Πες μου πότε

το διψασμένο πάντα χώμα της ψυχής

πότε άντεξε να περιμένει

τη βροχή του ημερολογίου;

Κι αν πρέπει όπως λες

να είναι όλα πιστά στον καιρό τους

με τη μορφή του ταιριασμένα

όταν εγώ υποτροπίασα θέρος

εσύ γιατί δεν ήρθες να ταιριάξεις

θεράπον τζιτζίκι στο κλαδί μου;

Μη μου ρίχνεις λοιπόν την ευθύνη

ότι δεν ήμουνα φθινόπωρο

γι' αυτό δε φέρθηκες πρωτοβρόχι.

    

                                                                                                 Κ.Δ.(Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως-2007)

Και ναι και όχι.....

Είμαι στην φάση που θα ήθελα να γράψω...Να γράψω όλα αυτά που με απασχολούν....Τα χαρτιά μου είναι εκεί και περιμένουν,μα εγώ θέλω να τα μοιραστώ και να τα κρατήσω κρυφά συνάμα....Είναι από εκείνες τις λέξεις που θες και δεν θες να τις εκφράσεις...Παρόλη την ανάγκη δεν είναι τόσο απλό..."Γι' αυτό καλύτερα να μιλήσεις λίγο αόριστα",σκέφτομαι!!
-Μπερδεύεις τα γράμματα και τις λέξεις απόψε....
Ουφ ναι....Μάλλον επειδή αυτά που γράφω μπερδεύονται με τις κρυφές σκέψεις μου!!

-Πως ορίζεται η χαρά??
Χαρά-θα μπορούσα να πω-είναι εκείνο το συναίσθημα που θες να αγκαλιάσεις όλο τον κόσμο χάρη σε μια μόνο παρουσία ή μια απουσία ακόμα....Ειδικότερα όμως η χαρά αποτελείται από μια σειρά απουσιών και παρουσιών!!Ναι οι παρουσίες σε γεμίζουν και οι απουσίες σε ηρεμούν,χάνεις μια έννοια!Είναι τότε που ευγνωμονείς την τύχη-ή τον Θεό-που μπορείς κ ζεις αυτή την ψυχική γαλήνη!!Παρόλα αυτά η χαρά,θεωρώ,πως δεν έχει την ίδια διάρκεια κ την ίδια δύναμη με τις ευτυχισμένες στιγμές....Ε αυτές δεν κρατάς κακία σε κανέναν....Και τότε όλα οφείλονται σε παρουσίες και ίσως απουσίες!!Ναι σήμερα υπήρξαν σίγουρα χαρούμενες στιγμές-δεν είμαι σίγουρη αν ήταν ευτυχισμένες-πάντως παρουσίες και απουσίες με γέμιζαν!!Ακόμα και στην κούραση της ημέρας,αρκεί κάτι τέτοιο για να σε "στείλει"...Μια βλακεία με την παρέα...Οτιδήποτε....Να βλέπεις ανθρώπους που αγαπάς να γελούν!Δεν θα ονομάσω περαιτέρω.....

-Και για πες μου και για την επιλεκτική αμνησία?!
Χμ...ωραίο θέμα!!Είναι όταν σκεφτόμαστε κ θυμόμαστε μόνο ότι θέλουμε!!Είναι εξαιρετικά ευεργετικό καθώς ανεβάζει τη διάθεση και μειώνει το άγχος...Αν ήμουν γιατρός θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα!!Είναι λοιπόν η τακτική που για να μην συγχηστούμε σκεφτόμαστε αυτά που θέλουμε!!Βέβαια καμιά φορά έτσι κι αλλιώς θα το κάναμε!

-Τελικά ποιο τραγούδι θα βάλεις απόψε.....
-Σουτ....πετάγεσαι όταν σκέφτομαι....
Το αποψινό τραγούδι δεν μου είναι τόσο εύκολο να το διαλέξω...Είναι κ οι κρυφές σκέψεις που έλεγα παραπάνω!!Για δες όμως....

"Yes i do"-Monika

27 of December is arrived and i think its Saturday.
Greece is turning into white and its cold.
We dont really care.
I keep thinking of the way that we were met
Feels like its a fairy tale
Youre the princess the most beautiful Ive seen
I am just a prince
I can make you play
I can make you smile
I can make you safe in my foolish arms
Youre my sweetest kiss
Youre my immortality
Youre my pretty world spins inside my little mind little mind
Now were kissing and were saying to each other
Just a little I do
But the thing is what we really want
It cannot be said
And I promise I will never let that death
Take you from me anyway
Ill throw us stars, stars. Stars
To wish well never die
Youre my brightest sun
Youre my crystal sea
Youre my loudest rhythm
Beats inside my heart
I will make you laugh
I will make you fly to the shinny skies where
Where well live in happiness.

Και ακόμα πολλά...ιδιαίτερα στην ελληνικήν!!Για να τηρούμε την επιλεκτική μνήμη θα πω καλύτερα!!Αλλά καλύτερα "να 'χα 1000 σιωπές να ακούς...."...είπα πολλά κ απόψε!!

Εγώ αλλιώς.....

Μετά από καιρό,βρήκα λίγο χρόνο κ αποφάσισα να επιστρέψω στην προπόνηση!!Ήξερα εξαρχής ότι η Α. δεν μπορεί τις μέρες που μπορώ εγώ αλλά είχα την ανάγκη να "μπω στα γήπεδα"....10 λεπτά αργότερα από την άφιξη μου στο γήπεδο,ένιωσα λες κ ήμουν έξω από το σώμα μου και με παρακολουθούσα.....Έβλεπα ότι έκανα λες κ δεν ήμουν εγώ....Αυτό μάλλον προέκυψε από την απογοήτευση που έλαβα!!Είχα να πάω γύρω στους 6 μήνες και είναι γεγονός ότι κατά μία έννοια η ομάδα έχει διαλυθεί.....Δεν με πείραξε τίποτα άλλο-ούτε ο γνωστός πόνος στο πόδι,ούτε η ζαλάδα-παρά μόνο το ότι δεν ήταν γνώριμο ούτε το γήπεδο.....Βρήκα νέες συμπαίκτριες που μου ήταν-και είναι-αδύνατο να συμβιώσω!!Αναρωτήθηκα επανειλημμένως πως μπορούν να άλλαξαν τόσο τα πράγματα τον καιρό που λείπω.....Δεν έπιασα τον εαυτό μου ούτε μια στιγμή να έχει όρεξη να παίξει μετά το ότι αντίκρισε....Ήθελα να φύγω αμέσως....
-Ήθελες κ πήγαινες....
Ναι θέλησα να πάω μη γνωρίζοντας τι θα βρω εκεί.....και ομολογώ πως το μετάνιωσα απίστευτα....Καλύτερα να μην πήγαινα χάρη στα μαθήματα μου!!Μόνο να μην αντίκριζα αυτή την κατάσταση.....Απελπίστηκα....Έκανα πολλές σκέψεις.....Η ώρα της επιστροφής ήταν αρκετή για να σκεφτώ τι στον άνεμο συνέβη εκεί μέσα,να σκεφτώ άλλους πιο τυχερούς και να νιώσω κ ένα αγκαθάκι ζήλιας....Όχι,δεν ήταν μόνο η αθλητική επιτυχία που δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσω......Ήταν  κι άλλα....."Οξειδώθηκα μες τη νοτιά των ανθρώπων......" λέει ένα τραγούδι των Ελύτη-Θεοδωράκη....Αυτό....
-Λες πως δεν μετανιώνεις εσύ...
Το λέω αλλά σήμερα,έλαβα τέτοια απογοήτευση...βρέθηκα σε δίλημμα....Τι κάνω από εδώ και πέρα....
Ρίξε και μια ματιά εδώ.....

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ - BLOODS OF LOVE
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Πάλι από την αρχή....ή μια συνέχεια....

Τις τελευταίες μέρες μερικά γεγονότα μου δημιούργησαν την ανάγκη να ξαναρχίσω να γράφω....Από εκεί που σταμάτησα,από την αρχή-ποιος ξέρει?!Μάλλον μια διαφορετική συνέχεια....Αναγνωρίζω ότι η γραφή μου δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με πριν....Μάλλον εκείνη η κακιά στιγμή άλλαξε πολλά....Δεν έχω πια το άγχος της ομοιοκαταληξίας....Η γραφή μου είναι πιο ελεύθερη και με γεμίζει!Είναι όπως στην αρχή-αρχή....Το μέτρο βγαίνει από μόνο του....Καθένα έχει δικό του τρόπου απαγγελίας!Νιώθω πως είναι δικά μου πιότερο από κάθε άλλη φορά.....Επέστρεψε η λυρικότητα μου....Και είναι απόλυτα συγκεκριμένες οι "αιτίες" που συνέβη αυτό.....Ευτυχώς που με ταρακούνησε κάτι....Δε νομίζω πως είναι η στιγμή να παραθέσω κάτι....Άλλωστε από εδώ και πέρα νομίζω πως μόνο κακό μπορεί να επιφέρει μια τέτοια κίνηση και αν μη τι άλλο ανησυχία.....Είναι ευτύχημα που μπορώ ξανά και αποτυπώνω αυτά που θέλω στο χαρτί χωρίς κάποιο συγκεκριμένο στόχο!!Όπως και να έχει ευγνωμονώ τις αιτίες....Και όσους κρύβονται πίσω από αυτές!!!:-))

Διαίσθηση?!

Αυτή συνεννόηση του σύμπαντος μπορεί να με τρελάνει!!Σκέφτομαι ένα συγκεκριμένο θέμα,έναν συγκεκριμένο άνθρωπο και να τώρα ακούω τη φωνή της.....Και τρέχω να το αποτυπώσω στο χαρτί και ύστερα στον υπολογιστή!Σα να βγήκαν οι σκέψεις μου από το μυαλό μου κ ταξίδεψαν...Τις έμαθαν όλοι και έσπευσαν να μου επιβεβαιώσουν ότι ξέρουν!Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει.Αλλά και πάλι,τόσο γνώριμη φωνή την πιο σωστή ή την πιο λάθος στιγμή....Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν ήθελα όντως να πληγώσει τώρα τη σιωπή μου μια τόσο αγαπημένη παρουσία...έστω και μόνο με την φωνή της,την γνώριμη χροιά της που έφτασε κοντά μου!!Τα λόγια της με γύρισαν πάλι πίσω...Τότε....Νομίζω πως τελικά δεν ήθελα τώρα να την ακούσω!!Ναι την αγαπώ,την λατρεύω,αλλά τώρα σκεφτόμουν κάτι στενάχωρο μ' αυτή και εκείνη με τα λόγια της σα να μιλούσε γι' αυτό,αλλά μάλλον ασυναίσθητα!Σίγουρα ασυναίσθητα!Και μια σκέψη περνάει έτσι από το μυαλό μου,διαβάζοντας κάτι.....Γιατί άραγε ορισμένοι άνθρωποι παίρνουν τόση αξία?!Ναι οκ εμείς την δίνουμε,αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουν τι πραγματικά έχουν δίπλα τους!Και όταν βλέπω μια σχέση φιλική όπως αυτή που συζητούσα τώρα με τον εαυτό μου,νιώθω την ανάγκη να προστατεύσω ανθρώπους "μου" από εκείνους που εγώ έχω καεί αλλά εκείνοι δεν το γνωρίζουν!Συναναστρέφονται με ορισμένα άτομα κ αμφιβάλλω αν πραγματικά ξέρουν τι παίζουν στις πλάτες άλλων!Έτσι θα ήθελα να προστατεύσω και μία φίλη μου,αλλά δεν μπορώ!Φρόντισαν άλλοι γι' αυτό!Εκείνοι από τους οποίους θα ήθελα να την προστατεύσω!

Κάτι με τρώει....Γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι όλα αυτά που βλέπω-και διαβάζω-είναι ειλικρινή?Πες το προαίσθημα,πες το διαίσθηση,πες το παραξενιά,εγώ δεν μπορώ να το δεχτώ έτσι απλά!Και αυτό συμβαίνει πάντα με ανθρώπους που αγαπώ!![Μμμμμ,το Δίφωνο παίζει Ε.Καραϊνδρου!]
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτά που βλέπω-και διαβάζω,είπαμε-είναι αληθινά και όχι απλά μια "έξυπνη" τακτική!
Τα σκέφτομαι στη σιωπή μου...Δεν βγάζω άκρη!Μου φαίνονται υπερβολικά....Ναι είναι λίγο παράλογα ορισμένα και λίγο παρατραβηγμένα!Μου ξενίζει να προσπαθούν οι άλλοι να κατακτήσουν κάτι "δικό μου"....Ακόμα κ αν το έχουν ήδη "κατακτήσει" δεν μπορώ να τους αφήσω να το εκμεταλλευτούν,ή να το παραπλανήσουν!Παθολογική σα να μου μοιάζει αυτή η συμπεριφορά!
Αυτό το αίσθημα να την προστατεύσω-και γενικά όσους αγαπώ-δεν μ' αφήνει να ησυχάσω εδώ και καιρό...Και σε κάποια επιβεβαιώθηκα!Ευτυχώς ή δυστυχώς η διαίσθηση μου είχε δουλέψει ρολόι....Και τώρα με τόσα άλλα να με απασχολούν,έχω και αυτό!Ευτυχώς που δεν έχω κι εκείνους να προστατεύσω!
Anyway......δύσκολο βράδυ....Σκέψεις....Καλές,κακές.....Σωστές,λάθος......Ποιος ξέρει....?!
Δεν έχω πια τραγούδι....Με θλίβει σήμερα η μουσική μου...Η γνωστή,η αγαπημένη...Προτιμώ το ραδιόφωνο....Να παίζει άγνωστα τραγούδια.....Που μπορεί να τα αγαπήσω κ εκείνα...[Μα ποτέ περισσότερο από εκείνη,την δική μου Ε.!!!!!!!]

Χημεία-τέλος!

Όταν βρίσκεσαι σε περίοδο διαγωνισμάτων,και ειδικά φροντιστηρίου-παραπάνω μάθημα,πιο απαιτητικά θέματα-βρίσκεσαι σε ένα συνεχές άγχος....σε εγρήγορση!!Κάθε φορά που τελειώνω κ ένα γυρνώντας νιώθω πιο άδεια....φεύγει ένα βάρος...μου ξεφεύγει και ένα "οοοοουυυυυφφφφφφ,πάει κ αυτό".....Στη συνέχεια σκέφτομαστε τι ακολουθεί......2 μαθήματα ακόμα....εντάξει το ένα δεν θέλει διάβασμα ιδιαίτερο....Το άλλο όμως?!Ας είναι-θα περάσει!Αναπνέω...για λίγο ακόμα....δεν είναι ούτε εβδομάδα αυτό που απομένει....Τουλάχιστον θα απολαμβάνω την-κουραστική κατά τα άλλα-μέρα μου με ανθρώπους άλλους!

Χαζό μου άγχος...

Είναι αυτό το άγχος...Της διαίσθησης να το πω,της προσμονής να το πω,της "δικαίωσης" μετά από τόσο καιρό να το πω....Δεν ξέρω...Πάντως εγώ το έχω...Και με κατατρώει σήμερα....Φταίνε και οι τύχες οι χθεσινές,αλλά δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι ή θα είναι καλύτερα κ από χτες ή άστα να πάνε......Είναι το άγχος του "Τώρα που πάει καλά ας μην γυρίσουμε στον πάτο".....Δεν ξέρω,μπορεί και να έχω μεγαλοποιήσει λίγο το θέμα,αλλά μου φαίνεται τρομερό ότι μετά από τόσο καιρό γίνεται κάτι που ζητώ....

Όταν μας συμβαίνει κάτι και προσπαθούμε να το αναπολήσουμε στο μυαλό μας,δεν το καταφέρνουμε αρκετά καλά....Μάλλον γιατί δεν μπορούμε να αναπολήσουμε απόλυτα πως νιώθαμε....Ακόμα και εκείνο το τρέμουλο που μας είχε ταράξει.....

Δεύτερο μεγάλο χαρακτηριστικό τέτοιων στιγμών είναι ότι δεν είμαστε σίγουροι ότι όντως έγιναν....Και όταν υπάρχουν μάρτυρες που μας βεβαιώνουν ότι συνέβησαν,προσπαθούμε απλά να το πιστέψουμε[αν δεν υπήρχαν 3 συγκεκριμένα άτομα ακόμα θα πίστευα ότι βλέπω οράματα].....

-Ξέχασες να πεις για το νευρικό γέλιο...
-Συγχώρα με εαυτέ μου...ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι...

Επόμενο "θεματάκι"...εκείνο το νευρικό-χαζοχαρούμενο θα έλεγα-γέλιο όταν συνειδητοποίησα τι στον άνεμο έγινε.....Όχι τίποτα άλλο φοβάμαι μην καταλήξω σαν κάτι άλλους που βλέπω.....Και λέω στον εαυτό μου...
-Συγκρατήσου.....αρκετά για σήμερα.....Τι γέλιο μέχρι τα αυτιά είναι αυτό....
Και αυτός εκεί....Μιλάω δεν μιλάω,το γέλιο-γέλιο.....Και ύστερα μου απαντάει...
-Άσε με να το χαρώ....μια φορά είπε να αλλάξει η τύχη μας κι εσύ πας να μου το βγάλεις από τη μύτη....
Ε εκεί με αποστομώνει και δεν το συνεχίζω,με αφήνω να χαρώ....Να κρατήσω για λίγο το "χαζό" μου χαμόγελο!Κατά βάθος το θέλω....Ναι το λατρεύω το χαζό μου χαμόγελο!

Μετά το χαζό χαμόγελο ακολουθούν εικασίες της Φ. .....Τις λάτρεψα και αυτές αν αληθεύουν!!Και κάπως έτσι επανέρχεται το χαζό χαμόγελο παρέα με το τρέμουλο που έλεγα πιο πριν....Και αντί για ξεκάθαρες λέξεις κ φράσεις της ελληνικής το μόνο που προφέρω είναι ένα τρεμάμενο "..εεεεεεεεεεεε....."....Ακούω ένα " έξηςςς".....αλλά δεεεεν συνέρχομαι...Τώρα πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι....Έχει δίκιο η Φ......Αλλά δεν σταυρώνω σκέψη...Υπολείπομαι συγκέντρωσης!!Είναι του σοκ!

Η αλήθεια είναι ότι με όλα αυτά μου έρχεται στο μυαλό ένα τραγούδι του Π.Θ.....Και μετά της Ε.Α....Και μετά των Φ-Μ....Και μετά της Μ.....Ναι έχω περάσει σε άλλη διάσταση....Χρειάζομαι γιατρό(όπως λέει και η Δ.Μ.)...-.Ωπ να,το ραδιόφωνο παίζει την Ε.Α.....-

Να μια φράση....μετατραυματικό σοκ....κάτι τέτοιο είναι....Είναι αυτό που ενώ έχει περάσει το "πρόβλημα",παραμένεις σοκαρισμένος και αλλού ντ' αλλού!

Για να δούμε αύριο....!!!!

Καλώς το 2011.....

Απο την 1/1 φάνηκε ότι θα είναι σχετικά καλό το ετός αυτό....Νομίζω πως εχθές απογειώθηκε....Σιγά σιγά βλέπω πράγματα που ούτε περίμενα να συμβούν όσο κ αν παρακαλούσα κ τα περίμενα....Χθες ξεκίνησαν να συμβαίνουν.....Νομίζω πως το 1ο-αν και αναπάντεχο-κρύβει καλά πίσω του!Νομίζω πως αν είναι σωστή η υπόθεση που κάναμε,η τύχη ξεκίνησε στις 30/12.....

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ!!!