Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
Κλέβοντας απο τον χρόνο σου....
Για τώρα είχα άλλα σχέδια...για την ακρίβεια δεν είχα σκοπό να μπω εδώ μέσα και να γράψω μετά από τόσο καιρό τα σώψυχα μου....Να ξέρεις άφησα την έκθεση στη μέση κ ούτε που μαγείρεψα.....Και καθώς βήχω κ νιώθω έναν πόνο στο στέρνο θυμάμαι το "Ζωγράφισε"...."ζωγράφισε,ζωγράφισε με σαν το γεια στον τοίχο...ζωγράφισε γιατί καρδιά μου αρρώστησα και βήχω...μ' ένα πουκάμισο ανοιχτό και τίποτα άλλο..."....και λέω πως αυτό γράφτηκε εχθές αφού προχθές ήμουν ακριβώς έτσι...Και παρόλο που εχθές ήμουν στο κακό μου το χάλι(ντρόπη μου και μόνο που το λέω δηλαδή)...την χαρά μου την πήρα....όταν έμαθα για το τηλεφώνημα....κ όταν το σκέφτηκα λίγο κατάλαβα πως καλώς ή κακώς θα βρεθείς τότε μαζί μου....Όχι και τόσο καλή συγκυρία αλλά βλέπεις να με νοιάζει?!Θυμάμαι πως η ιστορία επαναλαμβάνεται....Όπως τότε...Τον Ιούλιο....Την πρώτη φορά δεν βρέθηκες στην δυσκολία αλλά την δεύτερη ακόμα κ έτσι βρέθηκες....Και πραγματικά δεν ξέρω γιατί τα γράφω όλα αυτά αφου λογικά ποτέ δεν θα τα διαβάσεις....Αλλά κάπου πρέπει να απευθυνθώ.....
Προσπάθησα σήμερα να γράψω ξανά αλλά όποια λέξη κ αν σκεφτόμουν σα να αποδημούσε ξαφνικά...και χανόταν....και τελικά δεν τελείωσα αυτό που ξεκίνησα να γράφω....Κ εκεί που βήχω στο άδειο σπίτι σκέφτομαι πως τελικά σε λίγο καιρό θα μπορώ να απομονωθώ σε ένα άλλο.....Όχι εξ' ολοκλήρου δικό μου αλλά τόσο δικό μου.....
Κ ύστερα-πάλι-συνειρμικά σκέφτομαι πως αν λιώσουν τα χιόνια θα φύγω το Σάββατο και γαληνεύω....Εγώ-ποιος το περίμενε?-παρακαλάω να βγει η πύρινη σφαίρα στον τόπο μου και να απομακρύνει από το χωριό τον λευκό μονάρχη που έχει αποκόψει τους ανθρώπους από τον κόσμο για τόσες μέρες(μόνο το δικό σας τηλέφωνο λειτουργεί σε όλη την επικράτεια)!
Α, το άλλο που το πας....Να αποφασίζει-το κατά τα άλλα εξαίρετο σχολείο σου-να σας πάει εκδρομή...Κι εκεί που σας παρατάει στην ερημιά-στα Ίσθμια τέλος πάντως-να αρχίσει να σείεται η γη....Ναι, πως δεν κουνηθήκαμε....Και καταστροφολογήσαμε και όλα....Αλλά τι να περιμένεις από σχολείο που δεν ξέρει πως πιο πολυ κουνιέται η Κορινθία καθημερινά παρά η Βανδή στην πίστα με την Κοκκίνου....Και γενικότερα πήραμε σβάρνα κι άλλες ερημιές αλλά τύχη σαν στην πρώτη ευτυχώς δεν είχαμε....Αλλά παράπονο δεν έχω....Το βράδυ στο κατσαρολικό-στον τέτζερη εννοώ-παρόλο τον χορό και το ποτό μια χαρά γυρίσαμε....Εξαιρουμένων κάτι κρασοπατέρων που γίνανε φέσι κι ύστερα θέλανε και Goody's!(Ξέρει αυτή ποια είναι!)
Αλλά εγώ για να δεις σήμερα σηκώθηκα και έκανα όλη την δουλειά....Και πήγα και περίπατο....Και χατίρι σε μια άλλη ψυχή δεν χάλασα για τις φωτογραφίες τις προψεσινές...
Προσπάθησα σήμερα να γράψω ξανά αλλά όποια λέξη κ αν σκεφτόμουν σα να αποδημούσε ξαφνικά...και χανόταν....και τελικά δεν τελείωσα αυτό που ξεκίνησα να γράφω....Κ εκεί που βήχω στο άδειο σπίτι σκέφτομαι πως τελικά σε λίγο καιρό θα μπορώ να απομονωθώ σε ένα άλλο.....Όχι εξ' ολοκλήρου δικό μου αλλά τόσο δικό μου.....
Κ ύστερα-πάλι-συνειρμικά σκέφτομαι πως αν λιώσουν τα χιόνια θα φύγω το Σάββατο και γαληνεύω....Εγώ-ποιος το περίμενε?-παρακαλάω να βγει η πύρινη σφαίρα στον τόπο μου και να απομακρύνει από το χωριό τον λευκό μονάρχη που έχει αποκόψει τους ανθρώπους από τον κόσμο για τόσες μέρες(μόνο το δικό σας τηλέφωνο λειτουργεί σε όλη την επικράτεια)!
Α, το άλλο που το πας....Να αποφασίζει-το κατά τα άλλα εξαίρετο σχολείο σου-να σας πάει εκδρομή...Κι εκεί που σας παρατάει στην ερημιά-στα Ίσθμια τέλος πάντως-να αρχίσει να σείεται η γη....Ναι, πως δεν κουνηθήκαμε....Και καταστροφολογήσαμε και όλα....Αλλά τι να περιμένεις από σχολείο που δεν ξέρει πως πιο πολυ κουνιέται η Κορινθία καθημερινά παρά η Βανδή στην πίστα με την Κοκκίνου....Και γενικότερα πήραμε σβάρνα κι άλλες ερημιές αλλά τύχη σαν στην πρώτη ευτυχώς δεν είχαμε....Αλλά παράπονο δεν έχω....Το βράδυ στο κατσαρολικό-στον τέτζερη εννοώ-παρόλο τον χορό και το ποτό μια χαρά γυρίσαμε....Εξαιρουμένων κάτι κρασοπατέρων που γίνανε φέσι κι ύστερα θέλανε και Goody's!(Ξέρει αυτή ποια είναι!)
Αλλά εγώ για να δεις σήμερα σηκώθηκα και έκανα όλη την δουλειά....Και πήγα και περίπατο....Και χατίρι σε μια άλλη ψυχή δεν χάλασα για τις φωτογραφίες τις προψεσινές...
Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Αυτά....
Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
Δεν ξέρω.....
~Δεν ξέρω ποιος Θεός τα μέσα μου παλεύει.....
Κι όμως ξέρεις....Ξέρεις τι θες και τι όχι.....Μα στέκεσαι μονάχα στο ότι δεν είσαι σίγουρη.....Από ότι μαντεύω ξέρεις που βρίσκεται το πρόβλημα....Ξέρεις τι σε ενοχλεί και τι σε ελκύει.....Παντού....Με καταλαβαίνεις....Μέτρησε τα.....Μην τα μετράς με λογική...παράλογα...φτάνει να τα καταλαβαίνεις εσύ....Άσε την λογική για το θέμα της δουλειάς...εδώ κάντη στην άκρη.....Και όπως είπα και προχθές....κάτι ρωτάς....κάτι απαντώ....αν δεν ρωτήσεις,που θα σου απαντήσουν??
~Σε ποιο βαθύ γκρεμό τη νύχτα θα γιορτάσω.....
Αυτό είναι που φοβάσαι?Αυτό είναι...που θα φτάσεις...."Δεν ξέρω που με πας μα ξέρα που θα φτάσω...σε ποιο βαθύ γκρεμό τη νύχτα θα γιορτάσω..."....Δεν είναι όλα γκρεμός και ρέμα....Δεν οδηγούν όλα στην άβυσσο....Δεν έχει τόση σημασία που θα φτάσεις.......ξεκίνα εσύ και θα δεις στην πορεία...μα αν δεν ξεκινήσεις δεν θα μάθεις ποτέ...αυτό να το θυμάσαι....
~Δεν είναι οι αντοχές σίδερα να τα λιώσω......
...................................................................................................................................
~Να φεύγω να πετώ,αυτό μου πάει εμένα....
Αν αυτό σου πάει...κι αν τις αντοχές δεν μπορείς να τις λιώσεις....μέτρα τα όλα....παράλογα......Μόνο παράλογα....
Και πάντα η πηγή:
Εις το επαναγραφειν......
Κι όμως ξέρεις....Ξέρεις τι θες και τι όχι.....Μα στέκεσαι μονάχα στο ότι δεν είσαι σίγουρη.....Από ότι μαντεύω ξέρεις που βρίσκεται το πρόβλημα....Ξέρεις τι σε ενοχλεί και τι σε ελκύει.....Παντού....Με καταλαβαίνεις....Μέτρησε τα.....Μην τα μετράς με λογική...παράλογα...φτάνει να τα καταλαβαίνεις εσύ....Άσε την λογική για το θέμα της δουλειάς...εδώ κάντη στην άκρη.....Και όπως είπα και προχθές....κάτι ρωτάς....κάτι απαντώ....αν δεν ρωτήσεις,που θα σου απαντήσουν??
~Σε ποιο βαθύ γκρεμό τη νύχτα θα γιορτάσω.....
Αυτό είναι που φοβάσαι?Αυτό είναι...που θα φτάσεις...."Δεν ξέρω που με πας μα ξέρα που θα φτάσω...σε ποιο βαθύ γκρεμό τη νύχτα θα γιορτάσω..."....Δεν είναι όλα γκρεμός και ρέμα....Δεν οδηγούν όλα στην άβυσσο....Δεν έχει τόση σημασία που θα φτάσεις.......ξεκίνα εσύ και θα δεις στην πορεία...μα αν δεν ξεκινήσεις δεν θα μάθεις ποτέ...αυτό να το θυμάσαι....
~Δεν είναι οι αντοχές σίδερα να τα λιώσω......
...................................................................................................................................
~Να φεύγω να πετώ,αυτό μου πάει εμένα....
Αν αυτό σου πάει...κι αν τις αντοχές δεν μπορείς να τις λιώσεις....μέτρα τα όλα....παράλογα......Μόνο παράλογα....
Και πάντα η πηγή:
Εις το επαναγραφειν......
Τρίτη 17 Μαΐου 2011
Λέξεις,λέξεις μες το χρόνο....
-Κάτι ρωτάς......Κάτι απαντώ.......
Ποτέ δεν ρώτησα,οπότε ποτέ δεν απάντησες....Δεν τόλμησα να ρωτήσω για να σου δώσω τη δυνατότητα να απαντήσεις....
Είμαι από τους ανθρώπους που προτιμώ να μη ρωτήσω καθόλου από το να λάβω απάντηση που δεν μου αρέσει....Όταν πρόκειται για γνώμη κάνω αυτό που θέλω χωρίς επεξηγήσεις...χωρίς καν ανακοίνωση...Μα τώρα η ερώτηση ήταν επιβεβλημένη....Και να φανταστείς δεν θα είχε καν μορφή ερώτησης...Θα ερχόταν από μόνη της...όπως και η απάντηση σαφώς....
-Κάπου είσαι εσύ.....κάπου κι εγώ....
Αυτή απόσταση είτε χιλιομετρική είτε απλά απόσταση....χωρίς επεξήγηση....Απόσταση όπως λέμε τυπικά κοντά, ουσιαστικά μακριά.....Όλα σαφώς είναι παράμετροι της ερώτησης...Να ξέρεις...Όλα γίνονται χάρη στην ερώτηση που δεν ειπώθηκε!
-Όλα στο φως ριγμένα.....
Τίποτα δεν βγήκε και τίποτα δεν θα βγει...Αυτά που πρέπει να βγουν τα συγκαλύπτουν άλλοι....Τα υπόλοιπα απλά δεν θα βγουν!Εξάλλου αν βγουν ίσως χάσουν το νόημα τους..μα ίσως και να αποκτήσουν άλλο....Μα και πάλι....δεν θα βγουν.....Κι αν βγουν αυτά να ξέρεις θα βγουν και τα άλλα που συγκαλύπτονται.....Ή όλα ή τίποτα......
-Κι όταν τη βρει την παρατά και στο φως μεταναστεύει....
Κι επειδή πολλές φορές μια αλήθεια δεν αρέσει....είναι τόσο εύκολο να φτιάξουμε μια άλλη,δική μας...Πλαστή....Και στο τέλος να την πιστέψουμε κι εμείς....Πόσο θες να τσακίσεις τα νεύρα του άλλου ε, και να τον κάνεις να απαντήσει?Και παρουσιάζεις περιχαρής την πλαστή σου "αλήθεια" και λες "Να κοίτα εγώ τι έχω....."......Και ο άλλος φυσικά γελά.....Γιατί αν πιστέψει αυτό που λες είναι κ μεγάλο ζώον....Και όχι μόνο αυτό,η πλαστή "αλήθεια" σου δεν έχει δυνατότητες πραγματοποίησης διότι είναι τεχνικά αδύνατο και με βάση τη λογική καθένας μπορεί να καταλάβει πότε ένας άνθρωπος μπορεί να βγει βόλτα και πότε όχι...Και ειδικά ο συγκεκριμένος άνθρωπος κάτω από τις συγκεκριμένες και ευρέως γνωστές συνθήκες....Καθόλου χολή δεν είναι αγαπητέ αναγνώστη,απλά τώρα που πέρασε καιρός και ηρέμησαν τα πράγματα μπορώ με πιο καθαρό μυαλό να κρίνω την κατάσταση!!!
Και επειδή όλο το ποστ κινείται γύρω από ένα τραγούδι,ιδού :
Εις το επαναγραφειν.........
Ποτέ δεν ρώτησα,οπότε ποτέ δεν απάντησες....Δεν τόλμησα να ρωτήσω για να σου δώσω τη δυνατότητα να απαντήσεις....
Είμαι από τους ανθρώπους που προτιμώ να μη ρωτήσω καθόλου από το να λάβω απάντηση που δεν μου αρέσει....Όταν πρόκειται για γνώμη κάνω αυτό που θέλω χωρίς επεξηγήσεις...χωρίς καν ανακοίνωση...Μα τώρα η ερώτηση ήταν επιβεβλημένη....Και να φανταστείς δεν θα είχε καν μορφή ερώτησης...Θα ερχόταν από μόνη της...όπως και η απάντηση σαφώς....
-Κάπου είσαι εσύ.....κάπου κι εγώ....
Αυτή απόσταση είτε χιλιομετρική είτε απλά απόσταση....χωρίς επεξήγηση....Απόσταση όπως λέμε τυπικά κοντά, ουσιαστικά μακριά.....Όλα σαφώς είναι παράμετροι της ερώτησης...Να ξέρεις...Όλα γίνονται χάρη στην ερώτηση που δεν ειπώθηκε!
-Όλα στο φως ριγμένα.....
Τίποτα δεν βγήκε και τίποτα δεν θα βγει...Αυτά που πρέπει να βγουν τα συγκαλύπτουν άλλοι....Τα υπόλοιπα απλά δεν θα βγουν!Εξάλλου αν βγουν ίσως χάσουν το νόημα τους..μα ίσως και να αποκτήσουν άλλο....Μα και πάλι....δεν θα βγουν.....Κι αν βγουν αυτά να ξέρεις θα βγουν και τα άλλα που συγκαλύπτονται.....Ή όλα ή τίποτα......
-Κι όταν τη βρει την παρατά και στο φως μεταναστεύει....
Κι επειδή πολλές φορές μια αλήθεια δεν αρέσει....είναι τόσο εύκολο να φτιάξουμε μια άλλη,δική μας...Πλαστή....Και στο τέλος να την πιστέψουμε κι εμείς....Πόσο θες να τσακίσεις τα νεύρα του άλλου ε, και να τον κάνεις να απαντήσει?Και παρουσιάζεις περιχαρής την πλαστή σου "αλήθεια" και λες "Να κοίτα εγώ τι έχω....."......Και ο άλλος φυσικά γελά.....Γιατί αν πιστέψει αυτό που λες είναι κ μεγάλο ζώον....Και όχι μόνο αυτό,η πλαστή "αλήθεια" σου δεν έχει δυνατότητες πραγματοποίησης διότι είναι τεχνικά αδύνατο και με βάση τη λογική καθένας μπορεί να καταλάβει πότε ένας άνθρωπος μπορεί να βγει βόλτα και πότε όχι...Και ειδικά ο συγκεκριμένος άνθρωπος κάτω από τις συγκεκριμένες και ευρέως γνωστές συνθήκες....Καθόλου χολή δεν είναι αγαπητέ αναγνώστη,απλά τώρα που πέρασε καιρός και ηρέμησαν τα πράγματα μπορώ με πιο καθαρό μυαλό να κρίνω την κατάσταση!!!
Και επειδή όλο το ποστ κινείται γύρω από ένα τραγούδι,ιδού :
Εις το επαναγραφειν.........
Τετάρτη 11 Μαΐου 2011
Σ' αυτόν τον κόσμο τον μικρό...τι να σου κάνω...
Παρόλο που κάποιες μέρες μας μοιάζουν κουραστικές κρύβουν βαθιές δόσεις ανακούφισης....Ανακούφισης που τελικά γράφεις-κι ας πονάς-που πήγαν όλα καλά κ με το άλλο θέμα-κι ας σου κόπηκε η ψυχή μέχρι να αποδειχτεί τι ήταν-που,που,που.....Αυτές τις μέρες που η κούραση,ακόμα κ η ανία των μαθημάτων κρύβουν πίσω τους ένα αίσθημα ηρεμίας που όλα σιγά σιγά παίρνουν κάποια ροή.....
Κι εκεί που λες "ουφ ηρέμησα" έρχεται ένα όνειρο κ ταράζει τα νερά....Και σα να μη φτάνει που βλέπεις εκείνη-εκτός του ότι έχεις καιρό να τη δεις,νευριάζεις κάθε που τη θυμάσαι-βλέπεις κ άλλους...Που όσο καλά κι περνάς με το όνειρο,όταν ξυπνήσεις μένεις άδειος.....Κι άδεια έμεινα....Και όταν λες ότι θες να δεις τη συνέχεια παρουσιάζεις μαζοχιστικές τάσεις....Ε κι αυτό το έκανα.....δεν μου έφτανε η ταραχή το ένα βράδυ-πρωί βασικά-ήθελα κ το επόμενο....
Και τώρα που θα έπρεπε να διαβάζω φυσική-κι όμως διάβασα-κάθομαι μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο με τον αέρα να φυσάει με λύσσα και να κάνει θόρυβο...τις τέντες να αντιστέκονται κ την κουρτίνα επίσης.....κρυώνω λίγο μα με γαληνεύει να παρακολουθώ τα στοιχεία της φύσης...κι αυτός ο άνεμος όση λύσσα κι αν κουβαλάει αναβλύζει ηρεμία....ακούω στη συνέχεια τις μεγάλες αγάπες και τις ομπρέλες του Demy της Νατάσσας και με ηρεμούν....Μόνον αυτό....
Μα αυτό μου προσφέρει τόση ψυχική ηρεμία όσο κανένα:
Εις το επαναγραφειν.....
Κι εκεί που λες "ουφ ηρέμησα" έρχεται ένα όνειρο κ ταράζει τα νερά....Και σα να μη φτάνει που βλέπεις εκείνη-εκτός του ότι έχεις καιρό να τη δεις,νευριάζεις κάθε που τη θυμάσαι-βλέπεις κ άλλους...Που όσο καλά κι περνάς με το όνειρο,όταν ξυπνήσεις μένεις άδειος.....Κι άδεια έμεινα....Και όταν λες ότι θες να δεις τη συνέχεια παρουσιάζεις μαζοχιστικές τάσεις....Ε κι αυτό το έκανα.....δεν μου έφτανε η ταραχή το ένα βράδυ-πρωί βασικά-ήθελα κ το επόμενο....
Και τώρα που θα έπρεπε να διαβάζω φυσική-κι όμως διάβασα-κάθομαι μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο με τον αέρα να φυσάει με λύσσα και να κάνει θόρυβο...τις τέντες να αντιστέκονται κ την κουρτίνα επίσης.....κρυώνω λίγο μα με γαληνεύει να παρακολουθώ τα στοιχεία της φύσης...κι αυτός ο άνεμος όση λύσσα κι αν κουβαλάει αναβλύζει ηρεμία....ακούω στη συνέχεια τις μεγάλες αγάπες και τις ομπρέλες του Demy της Νατάσσας και με ηρεμούν....Μόνον αυτό....
Μα αυτό μου προσφέρει τόση ψυχική ηρεμία όσο κανένα:
Εις το επαναγραφειν.....
Πέμπτη 5 Μαΐου 2011
Το χρονικό ενός πόνου....[part 1]
Να ξέρεις μόνο ότι για να κάνω αυτή την ανάρτηση έχασα χρόνια από τη ζωή μου γιατί το αριστερό δεν είναι το καλό μου!!Τι ποιο αριστερό?Το χέρι καλέ....Γιατί τι έπαθε το δεξί?Το δεξί πρέπει να πάει συνεργείο και θα μάθουμε αν είναι μεγάλη η ζημιά,αύριο!Οπότε όπως καταλαβαίνεις,μπορώ αν γκρινιάζω μέχρι να το πάρω πίσω.....Και αυτό θα κάνω....
To start with η καλή σχέση με τα οστά μου είναι γνωστή...και επειδή καιρό είχα να πάω στην ορθοπεδικό-η οποία σημειωτέον ξέρει πια απ' έξω ότι έχω κ δεν έχω-είπε να με επισκεφτεί ένας πόνος στο δεξί(!!!) χέρι,ονόματι:σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα....Δεν μπορείς να πεις,έχει ευφάνταστο όνομα τουλάχιστον...Και δεν θες να σου πω τι έχω διαβάσει και τι έχω δει εδώ μέσα σχετικά με το θέμα κ τις θεραπείες του!!Και που λες αυτό το ΣΚΣ είναι υπεύθυνο για όλα τα νεύρα που τυχόν να έχεις παρατηρήσει εδώ κ καιρό!Και επειδή δε με βλέπω να τα αποχωρίζομαι σύντομα κάνε υπομονή και αν διαθέτεις και γαϊδουρινή μη σου πω!Και για σου αποδείξω ότι δεν τα περνάω μόνο εγώ αυτά,άλλοι 4 στην οικογένεια πάσχουν από το ίδιο!
Επίσης να ενημερώσω ότι ενώ βρέχει εγώ ακούω την "ακτή" και όχι μόνο αυτό,δηλώνω καθαρή βουνίσια που γενικά δεν θα πεθάνω για να δω θάλασσα....είσαι σε θέση επομένως να αναγνωρίσεις το μέγεθος της ζημιάς!
Η συνέχεια της γκρίνιας μετά τα αποτελέσματα της αυριανής εξέτασης....και κάτι μου λέει ότι θα είναι μεγάλη η γκρίνια....
Εις το επαναγραφειν......
To start with η καλή σχέση με τα οστά μου είναι γνωστή...και επειδή καιρό είχα να πάω στην ορθοπεδικό-η οποία σημειωτέον ξέρει πια απ' έξω ότι έχω κ δεν έχω-είπε να με επισκεφτεί ένας πόνος στο δεξί(!!!) χέρι,ονόματι:σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα....Δεν μπορείς να πεις,έχει ευφάνταστο όνομα τουλάχιστον...Και δεν θες να σου πω τι έχω διαβάσει και τι έχω δει εδώ μέσα σχετικά με το θέμα κ τις θεραπείες του!!Και που λες αυτό το ΣΚΣ είναι υπεύθυνο για όλα τα νεύρα που τυχόν να έχεις παρατηρήσει εδώ κ καιρό!Και επειδή δε με βλέπω να τα αποχωρίζομαι σύντομα κάνε υπομονή και αν διαθέτεις και γαϊδουρινή μη σου πω!Και για σου αποδείξω ότι δεν τα περνάω μόνο εγώ αυτά,άλλοι 4 στην οικογένεια πάσχουν από το ίδιο!
Επίσης να ενημερώσω ότι ενώ βρέχει εγώ ακούω την "ακτή" και όχι μόνο αυτό,δηλώνω καθαρή βουνίσια που γενικά δεν θα πεθάνω για να δω θάλασσα....είσαι σε θέση επομένως να αναγνωρίσεις το μέγεθος της ζημιάς!
Η συνέχεια της γκρίνιας μετά τα αποτελέσματα της αυριανής εξέτασης....και κάτι μου λέει ότι θα είναι μεγάλη η γκρίνια....
Εις το επαναγραφειν......
Τετάρτη 27 Απριλίου 2011
Κερνάω depon....
Αυτός ο πονοκέφαλος εξοργίζει την blogger....Και τι δεν ήπιε σήμερα....Άσε που φοβάμαι(άλλαξα πρόσωπο) και τα εφημερεύοντα...Όλο κάτι γιατρουδάκους της συμφοράς έχει που ξέμειναν πριν πάρουν ειδικότητα κ κάνουν αγροτικό και αντί να είναι σε κανά χωριό στα ορεινά που κάτι λίγοι παπούδες μένουν(μικρό το κακό) τυχαίνουν στο νοσοκομείο που θα πάω εγώ...Και τα λέω εγώ αυτά που λέω να γίνω γιατρέσσα κάποια στιγμή...Αλλά δε βαριέσαι....Και που λες πέρα από τον δαιμονισμένο πονοκέφαλο έχεις και το final-κάτι να σου φωνάζει πως πρέπει να λύσεις 4-5 εξαμινεησον....Τη νίκον παραδίπλα να βογκά από τη βαρεμάρα τόσες μέρες στο γραφείο και τις διακοπές που αργούν κάτι λίγο...Και ενώ η ώρα περνάει υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι μέσα στο επόμενο μισάωρο θα τον έχεις βάλει για ύπνο....Σε βοηθάει κ το βιβλίο της εβδομάδας...Τι να σου κάνει μια "ποινή" μιας άγνωστης με μια κουφάλα στην κάτω γνάθο?!Ενώ πριν οι "μάγισσες της Σμύρνης" είχαν ενδιαφέρον...Έλεγες τι στο καλό δεν θα ξεπατικώσω κανά ξόρκι....Τόσα και τόσα η Κατίνα και η Ευταλία...Αμ την Αττάρτη που την πας?Του χεριού της την είχαν....Και το είπα εγώ στα κορίτσια,να ξαμοληθώ στο χωριό,όλο και κάποια θα τα ξέρει τα σχετικά,αλλά έλα που δεν βρίσκω μεταφορικό και εγώ με συγκοινωνίες δεν πάω...Μην τα ισοπεδώσουμε και όλα...Και αφού τα σκέφτομαι όλα αυτά ξαναβλέπω το βιβλίο και λεώ καλύτερα να συνεχίσεις τον παραλογισμό γιατί να λύνεις δεν βλέπω...Και συνεχίζω που λες...Και λέω να,η Κατίνα τόσους έφαγε...αφού πρώτα τους παντρεύτηκε και τους έφαγε και κάμποσα λεφτά.....Και σα να μην έφτανε αυτό,πρέπει να πέθανε κ φρεσκαδούρα,γιατί έιχανε και το μποτέ,μην ξεχνιόμαστε...Αλλά τι στα λέω αυτά??Από τον πονοκέφαλο δεν ξεκίνησα...?!Και που λες,αυτός ο πονοκέφαλος είναι ο πλέον κοντινός μου φίλος....Μαζί του ξυπνάω-μαζί του κοιμάμαι...Όχι τίποτα άλλο με έχει και αστεφάνωτη και θα γελάει ο κόσμος....Γιατί θα πάω ζγκαρδίτσα το καλοκαίρι και θα ψάχνουν το δαχτυλίδι...Και τι θα της πω εγω της θειας της Α....ς??Γιατί είπαμε είμαστε απελευθερωμένο χωριό...(είναι και η νεολαία που φέρνει την αλλαγή-80+)αλλά ούτε ανώνυμο δεν μπορώ να τον κρατήσω τον πονοκέφαλο μου ούτε να κρύψω τη σχέση μου μαζί του....Γι' αυτό σου λέω πάρε καμιά γειτόνισσα τηλέφωνο να με ξεματιάσει....Όοοοχι το βαπτιστικό μου δεν στο λέω...θες να με κάνεις βούκινο μέσα στο ίδιο μου το μπλογκ?Αλλά επειδή είμαι και κουρασμένη λέω να σου πω ιγκιτζελαζ για απόψε όπως έλεγε και η φίλτατη Σεχραζάτ....
Εις το επαναγραφειν....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)